19 september  DE INCA TRAIL!!

19 september  DE INCA TRAIL!!

De vorige avond de rugzak slim ingepakt voor de trail ., 6.00 uur werden we opgehaald door gids Gulio , we werden heel lief uitgezwaaid oftewel uit geknuffeld  door onze medereizigers G,W,R en J. Gulio onze gids zette er de vaart in en joeg ons naar zijn busje , Gulio was een pietsie chagrijnig omdat mede reizigster M hem een door Djozer gestelde prijs voor een extra drager gaf en niet de prijs die hij rekende, Hij gaf geen commentaar... De rit duurde 3.00 uur naar een punt waar we van alles konden inslaan en ontbijten. We kregen 20 minuten van Gulio  daarna ging de rit verder. Hij stond te wiebelen op muziek toen ik langs hem liep dus maakte ik maar een dansje met hem. Hij wilde nog wel even dansen maar ik tikte op m’n horloge en zei ..20 minuten.. want dat had hij tegen ons gezegd. hop de bus in hi hi. De dragers stonden naast de weg te wachten om opgehaald te worden. Medereiziger A bedacht opeens dat hij zijn petje kwijt was en Jan ontdekte dat hij zijn pet in het hotel had laten liggen.. helaas. Doordat er aan de weg gewerkt werd moesten we omrijden en stond het busje stil in een kuil, de mannen stapten uit om de bus te duwen en tijdens dit gebeuren vond A zijn petje weer…zat in z’n jas helemaal weer blij., die van Jan lag toch echt in het hotel. Bij de startplaats van de trail aangekomen stonden veel busjes en was er toch wel een nerveuze spanning te voelen maar misschien lag dat wel aan mij en na een sanitaire stop en snel een bandana voor m’n haar te hebben gekocht en voor Jan een pet togen we op weg. ,door een poortje waar de gids een kopie van onze passen liet zien daarna over een wiebel brug naar de overkant van de rivier en na nog een frisse foto van ons allen ging het echt gebeuren. Ik keek omhoog en dacht direct al k.t dat gaat wat worden, stijl omhoog. Mede reiziger B legde als echte Bushcrafter  uit hoe je de wandelstokken moest gebruiken en dat je je ademhaling moest regelen. Het viel mij direct al niet mee ik hoopte steeds dat het wat vlakker zou worden maar helaas gebeurde dit niet. Jan en A liepen zonder moeite de berg op en I en R  met de handen in de zakken. De dragers renden de berg op met  de tenten, stoeltjes ,tafeltjes, eten, metalen gasflessen, matjes ed. ons voorbij, en telkens als ze langs kwamen moesten wij naar elkaar “poorter ”roepen en aan de kant van de berg gaan staan zodat zij snel voorbij konden lopen. Na een aantal stops kregen we bij een rustplaats een geweldig lekkere lunch aangeboden , vis met rijst ed. gemaakt door de dragers waaronder een kok. Deze mannen lopen voorop en zetten de tentjes en de hele zooi voor ons op ,maken ons eten, ze klappen zelfs voor ons als we eindelijk aankomen ,super. Na de lunch weer verder, afzien afzien  afzien althans dat gold voor mij, Jan en A  renden heen en weer om foto’s te maken pffff,  en nog steeds had ik de hoop op wat meer vlakke stukken. Ik was heel blij toen we aankwamen en ook dood moe toen we op ons kampje aankwamen. Wat wel grappig was, was dat de drager die het laatst op het kampje aan kwam moest dansen met  de dames, dat deden we dan ook.  We kregen een bakje warm water om ons op te frissen voor de thee om 17.50.  De thee werd geserveerd met een grote hoeveelheid verse popcorn met zelfgemaakte koek dingetjes. 18.30 een heerlijke maaltijd gegeten en omdat het snel pikkedonker is en we moe zijn lagen we om 20.00 in de slaapzak ik met jasje aan van de kou ik had een koude onrustige nacht brrr. Met oordoppen in tegen de blaffende honden.