21 september Hiroshima.

Afgelopen nacht niet zo goed geslapen, het is nogal gehorig en de buurtjes bleven maar door kletsen en lachen zelfs met oordopjes 
in vond ik het niet mee vallen. Gelukkig vielen ze om een uur of half 2 stil.
 Vandaag hadden we de idee om naar het Mazda museum te gaan ongeveer 10 minuten met de trein, we stapten uit de trein en liepen door
een achenebbisj buurtje langs een snelweg naar een gebouw waar Mazda op stond.Dit bleek inderdaad het museum te zijn en volgens de portier
alleen open van maandag tot vrijdag... helaas.

Toen de trein maar terug gepakt en op weg gegaan naar het eiland Miyajima  waar de meest gefotografeerde en mooiste Schrijn,
de Itsukushima schrijn, van heel Japan staat en waar ook nog hertjes los rondlopen.
De reis verliep voorspoedig en alras voeren wij op de pond naar het eiland. Eigenlijk waren we best op tijd , de mensen massa viel erg mee.
Toch nam het mijn Volendammer dijk voel niet weg, rijen winkels vol meuk en plastic, restaurantjes twee straten vol en wat rond lopende bambies.
De volgens de reis sites mooiste schrijn van Japan stond in de steigers wat eigenlijk bijzonderder is om een foto van te hebben dan dat hij 
niet in de steigers staat toch?. En mooi? ach in onze ogen zijn die dingen lelijk.
Na door de straten gelopen te hebben en na een bakkie gedronken te hebben zijn we een tempel achtig ding in gegaan, we waren er toch en het
kostte maar 300 yen pp. Toch leuk gewandeld en wat oude huizen gezien, je kon ook het park nog in maar daar hadden we geen zin in we hebben
ongetwijfeld een fantastisch mooi park gemist en ook een geweldig uitzicht maar je kan niet alles hebben toch?

Het was al na twaalf uur en de inwendige mens moest ook nog verzorgd worden, wij op zoek naar een uitspanning., En die vonden we.
Tussen allerlei restaurantjes stonden we opeens voor een oud vrouwtje die een zelf in elkaar geknutselde eetgelegenheid gemaakt had van zeildoek
een kamerscherm en nog meer zooi. Er stond een oude eet tafel met wat groezelige plastic tuinstoelen en wat vaag kookgerei. 
De dame toverde patatjes en een gepaneerde kipsateh tevoorschijn het was niet eens vies eerder grappig. Terwijl we aan het eten waren kwamen er
hertjes binnen gewandeld. We werden na het betalen van het eten hartelijk bedankt, tuurlijk naar elkaar knikkend, en blij uitgezwaaid bye bye.

De veerboot deed er ongeveer 5 minuten over en de trein was ook op tijd, exact 3 minuten over 3 geen seconde te laat of te vroeg.
Al het openbaar vervoer rijdt op de minuut gelijk.

Terug op centraal zijn we met de bus naar Hatchobori gegaan, dat is een heel groot winkelgebied, niet om te winkelen maar meer om te kijken. Net toen we uitgekeken waren zagen we toevallig een ouderwetse tram aankomen met Hiroschima station erop dus dat kwam mooi uit. onze slaap plaats is daar vlakbij. Ik heb ergens gelezen dat men alle oude trammetjes uit Japan hier naar toe verhuisd heeft. vervolgens een biertje genomen vlakbij het guesthouse en in het Guesthouse de zelf gekochte maaltijd genoten, lekker rustig.