9 September Edam Tokio.

De reis gaat nu echt beginnen. 
Goed geslapen en goed gemutst opgestaan, bijna alles was gepakt dus konden we relaxed aan ons ontbijt
 Het enige vervelende was dat het alarm niet optimaal werkte , daar moest nog even aan geknutseld worden.
Na de buurvrouwen en onze Plurk geknuffeld te hebben verlieten we het pand. Bij de Harmonie nog een kort afscheid 
 en al lopend  met de koffers rollend richting busstation bedacht ik(joke) 
dat de wekker nog ingesteld stond. Buurvrouw Eri van verderop stond toevallig in de deuropening en leende mij haar fiets 
om in een razend tempo naar huis te fietsen zodat ik de wekker uit kon zettten pff.

We kwamen op tijd op schiphol aan. Altijd even leuk om daar te bivakkeren en een godskapitaal uit te geven aan een broodje.
Het vliegtuig had een half uur vertraging wat tijdens de vlucht ingehaald werd. wij waren allang blij dat het vliegtuig ging.
De berichten waren toch een beetje spannend, er zouden geen treinen meer rijden en er waren vluchten gecannceld ...dit alles door de tyfoon.
Op schiphol kwamen we een man/jongen, Martino, tegen die vertelde dat hij naar Japan ging om te werken, spelletjes maken ofzo en dat dit de 5 de keer was
dat hij er heen ging voor een aantal maanden, een nerd met een Mario petje op de kop.
We werden goed verzorgd tijdens de vlucht door KLM. Maar 10 uur en 20 min blijft lang.

Op de lucht haven  Narita ruimde men de slaapzakken op die er nog lagen van de nacht ervoor omdat door de tyfoon de treinen niet reden en er overnacht moest
worden.17000 mensen waren gestrand op de luchthaven. Wij hebben dus echt gemazzeld.

Bij de bagage band aangekomen zagen we Martino weer en die vroeg ons of hij met ons mee mocht reizen in de trein naar Tokio. Prima natuurlijk en voor ons ook 
handig. Wij moesten nog wel wat dingetjes doen; geld pinnen, pasmo kaartjes opladen, pocket wifi ophalen maar dat was oke.
Terwijl de mannen aan het zoeken waren op de plattegrond die er hing vroeg ik aan de info balie  waar het postkantoor was hi hi appeltje eitje.,
 want daar konden we dat wifi ding ophalen. 
 Omgekleed( temp 32 graden), geld gepind, pasmo opgeladen en op aanraden van Martino pakten we de goedkopere Kaiser line,
 de main line reed niet daarom mochten we gratis in de Kaiser express die iets sneller rijd dan de gewone.
De treinreis naar Tokio duurde 1.30 uur. Onderweg gaf Martino nog wat tips en vertelde wat over Japan. We stapten bij dezelfde halte uit en namen afscheid.

Wij moesten overstappen. Op weg naar het hotel kwamen we langs Starbucks waar je verzekerd bent van een goede bak koffie en airco, dus daar maar wat gegeten
 en gedronken. Het hotel was snel gevonden. We konden pas om 1500 uur onze kamer in tja regels zjn regels eerder kan echt niet, koffers achtergelaten en
 hoppekee de stad in., Warm,druk,moe en winkels, 
Op onze kamer ons verfrist en even een tukkie gedaan maar te moe om nog ergens te gaan eten, het werd een supermarktje  wat boodschapjes en terug naar onze 
kamer .
Onze kamer is niet groot maar alles staat erin met water koker en thee.
Slippers,badjas,sopjes, en...een geweldige wc.
De wc heeft een verwarmde bril en douches voor je onderkant. dit alles wordt bediend met drukknoppen aan de wand.

In elke supermarkt kun je pinnen das wel handig want men betaald hier bijna alles cash.
Een Pasmo pas is een pas waarmee je kunt reizen met openbaar vervoer en ook nog betalingen kunt doen, super handig met dank aan Romana en Mick.