16 september eiland Taquille.

16 september eiland Taquille.

Moeder Flores kwam ons al vroeg roepen voor het ontbijt; pannenkoek, eitje, broodje thee. Op het binnenplaatsje kon je natuurlijk weer zelfgemaakte toeristen ellende kopen. Toch kwamen ze niet commercieel over juist heel verlegen maar om nu te zeggen dat we echt bij een fam. geslapen hebben is natuurlijk kul de nacht had van mij niet gehoeven. We werden weer naar de boot begeleidt, bij de haven zaten vrouwen visjes uit te zoeken dat zag er authentiek uit ,leuk. 8 uur met de boot naar een ander eiland , Taquille, ook weer stijl omhoog naar het dorpsplein wel iets minder stijl als op het de vorige  eiland., Leuk plein lekker levendig met spelende kinderen die echt niet opkeken van een toerist min of meer ze deden hun eigen ding en dat was knikkeren .Tijdens de lunch kregen we uitleg over de locale gebruiken, met name over de betekenis van het dragen van bepaalde hoeden en petten. Het eten was prima en langs een andere weg bereikten we de boot om terug te gaan naar Puno . Dit ging 3 uur duren en aangekomen in de haven werden we met een taxi busje naar het hotel gebracht. Daar weer rommelig bij de receptie ,sleutels ,kacheltjes, bus regelen voor morgen tja echt efficiënt ging het niet, onze veels te lieve reisleidster wilde iedereen tegelijk helpen.  We kregen dezelfde kamer als voorheen, onze koffers stonden er nog.