Dag 3  12 september Tokyio.

Het is dat Jan mij wakker maakte rond de klok van 10.30 anders had ik mooi doorgeslapen. 
Het gebouw weer gesopt en fris en fruitig voor de start. Op het programma staan; de Sky tree,paleis en tuinen en 
wat we zoal tegen komen.
Maar eerst ontbijten en waar doe je dat. In de straat dichtbij vonden we een eetgelegenheid met voor het raam 
een kok die bezig was met het maken van aantrekkelijke balletjes., het leek alsof hij bitterballen op een poffertjes plaat maakte.
Deze besteld, brood moet je nl echt zoeken en van de vis gister hadden we ook geen last gehad. Bij het bestellen bleken het octopus 
ballen te zijn...oeps het idee alleen al nou ja toe maar. Het smaakte eigenlijk best goed alleen op de harde stukjes heb ik maar niet
 gekauwd, het kwam even omhoog en omdat ik de idee had dat er een hele octopus in zat heb ik pas de laatste ontleed en het bleek mee
 te vallen er zaten slechts stukjes in pfff.

Na het eten zijn we op pad gegaan naar de Sky tree, de reis verliep soepeltjes, trouwens het hele metro gebeuren gaat erg soepel 
en zeker met google maps en  pocket wifi.
De Sky tree is echt een belevenis, hoog met een mooi uitzicht over de stad, helaas konden we alleen de contouren van de bergen
zien.We zijn op 350 meter en op 450 meter geweest, dat is hoger dan de Eifeltoren en zeker de Euromast. Een gedeelte van het dak
van de lift is van glas dat is leuk want dan kun je de binnenkant van de liftschacht zien, ook een gedeelte van de buitenkant 
van de lift is van glas. 

Het was even puzzelen hoe we uit het gebouw naar de uitgang moesten en verder naar een metro station enfin alles gevonden en op
weg naar de paleis tuinen. Het schijnt dat de koning daar ook nog ergens woont. Het paleis dat daar staat is maar 2 dagen per jaar 
geopend voor publiek dat betekende dat wij er niet in konden. Het park is groot en na even rond gewandeld te heben zijn we door gegaan
naar het drukke kruispunt de Shibuya Crossing dat is het drukste kruispunt te wereld. 

Ongelofelijk veel mensen steken daar tegelijk over, heeeel druk en als de stoplichten op rood gaan dan is het kruispunt heel snel leeg.
Een mooi gezicht,  voor de gein we zijn meerdere keren overgestoken, Jan liep voor uit en ik dacht dat hij tegen mij zei dat ik nog even
terug moest lopen voor een foto tja dan gaat opeens het stoplicht op rood en wordt je bijna overreden dus snel de rest van de weg overgestoken 
oei oei ging weer net goed.
Na rond gelopen te hebben en het standbeeld van Hatchi die beroemde hond  die 9 jaar tevergeefs op zijn baasje wachtte bij het station en 
waar ook een film van is met Richard Gerete hebben bekeken, zijn we een wat gaan drinken boven een winkel met uitzicht op het kruispunt.

tijdens dit intermezzo bedachten we dat het leuk zou zijn om naar een katten cafe te gaan, dat was vlakbij.het Mocho cat cafe, niet echt makkelijk
te vinden.Na hier en daar gevraagd te hebben kwamen we het tegen, je moest met een lift omhoog en vanuit de lift kwam je direct binnen.
Je krijgt hier eerst slippers aangereikt en je moet je handen desinfecteren vervolgens krijg je de prijslijst te zien en de regels.
Niet jagen op de katten, niet bang maken ed. In totaal waren we 1600 yen kwijt en daar zaten twee drankjes bij. Je betaald per minuut dat 
je binnen bent.
Na dat je je handen ed gedaan hebt ga je een soort van gezellige huiskamer binnen, er zijn meerdere kamers en de katten liggen op banken, stoelen
er staat ook een soort van boom met plateau's waar de katten op kunnen liggen.
De beestjes zien er goed verzorgd uit , ze zijn lief en laten zich aaien en er ligt speelgoed waarmee je met ze kan spelen.
 het liep al tegen 1900 uur toen we gingen eten in een eetgelegenheid waar ze alleen maar steaks verkochten.
Het was een klein tentje met allen maar locals en druk. Je eet aan een tafeltje met vier mensen met in het midden van de tafel
een tafel divider waar de sausjes ed op staan. Wanneer je je vlees hebt uitgekozen loop je naar de kok en die snijdt dan het stuk 
vlees af op de juiste grootte legt het op een weegsschaal en in overleg met de klant of het gewicht  goed is wordt het vlees bereid,
vervolgens wordt je door de serveerster gesommeerd om je slab/servet om te doen, waarna de maaltijd wordt geserveerd.
Het smaakte top.
Na het eten zijn we door de drukke wijk rechtstreeks de metro ingesprongen op weg naar ons tijdelijke huis, the B hotel.